Het woord “minimalisme” komt nogal eens voorbij in de design wereld. In de architectuur, mode, kunst en in de meubelwereld is het een platgeslagen term. Dat komt omdat het door veel merken of mensen wordt misbruikt. Voor mij persoonlijk hoeven we het niet zo ingewikkeld te maken en is minimalisme “de kunst van het weg laten”. Het lijkt soms zo simpel om met zo weinig mogelijk elementen en materialen een fraaie creatie te maken. In de praktijk ligt het echter toch iets anders. Niets kan het ontwerp opleuken, make up is er niet bij. Details zijn daarom van levensbelang en bepalen voor een groot deel of je een object minimalistisch mag noemen. Ik ben altijd gecharmeerd geweest van minimalistische interieurs, architectuur, mode, auto’s en ga zo maar door. Voel me gelukkig in een minimalistische omgeving. Een overschot aan spullen zorgt bij mij voor teveel prikkels waardoor de echte schoonheid van juist de mooie stukken verloren gaat.
Detaillering
Details zijn enorm belangrijk voor het beeld wat je als ontwerper wil bereiken. Denk hierbij aan aansluitingen tussen panelen onderling, randafwerkingen, hoekoplossingen, inzet andere materialen etc. Vaak is de toepassing van een minimalistisch detail ingewikkelder dan dat het lijkt. In de praktijk komt het vaak op het volgende neer; hoe eenvoudiger het eruit ziet, des te moeilijker is het te bedenken en te maken. En daar zit dan ook vaak de kunst. Wanneer een element wordt opgebouwd uit meerdere materialen spelen de eigenschappen van de verschillende materialen ook een grote rol. Massief hout zal altijd blijven krimpen en uitzetten, metaal daarentegen heeft veel minder last van hiervan.
Deurdetail Made of Copper Cespo
Vulling van de kast
Toen ik begon met het ontwerpen van meubels werd ik gegrepen door de foto’s van boekenkasten die maar voor een klein deel gevuld waren. Het klinkt misschien een beetje vreemd, maar juist de lege vakken zorgden voor een rustig, evenwichtig geheel. Dus de styling, invulling was hierbij van groot belang. Zou een vak gevuld zijn met teveel objecten die niet in verhouding zijn met het vak of met kleuren die niet matchen met elkaar, dan ontstaat nooit het minimalistische effect. Het sorteren van de boeken op kleur en afmeting, evt. afgewisseld met lege vakken geeft de benodigde rust die meer past bij de term minimalisme.
Wie bepaalt eigenlijk wat minimalistisch is
Maar wie bepaalt eigenlijk of iets minimalistisch is, er zijn immers geen regels voor bedacht. En dan komt de uitspraak “over smaak valt niet te twisten” eigenlijk weer boven water. Zo zal het ook met minimalisme zijn. Wat voor de een minimalistisch is, is voor de ander wellicht saai of karig. Het is ook een kwestie van smaak. Toch zijn er ontwerpers waar je geen ander label dan minimalistisch aan kan hangen. Hierover valt dan weer niet te twisten en is bijna een vaststaand feit. De grootste bekende meester van het minimalisme was wel Ludwig Mies van der Rohe (zie ook mijn blog aan hem gewijd). Hij durfde het aan om in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw constructies en details te bedenken die absoluut minimalisme uit straalden. Technisch was nog niet goed genoeg doordacht waardoor er wel eens problemen ontstonden. Maar wat is het nog steeds mooi!
Farnsworth House in Plano, Illinois
